viye siringue di veule

Etimolodjeye

candjî

Calcaedje do francès « seringue » (minme sinse), calké do bodje «syrinx» (rozea, flûte, boyea dins tere), (noûmot eplaidî pol prumî côp diviè 1950).

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
siringue siringues

siringue femrin

  1. (mot d’ medcén) instrumint des docteurs, des årtisses, k' on pike houte del pea, po fé moussî ene drouke dins l' coir d' on malåde.
    • El doctoresse m' a dmandé d' aprester ene pikeure po calmer l' doleur : l' ôte a co criyî k' i n' aveut pus må e veyant l' siringue Jean Goffart, Dji m’ lome Mèliye (fråze rifondowe).
    • Li srinke m' a schipé foû des mwins.

Parintaedje

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
  • sirinke : (rifondaedje ricandjî enawaire)

Ratournaedjes

candjî
instrumint po fé ene pikeure

Waitîz eto

candjî

  Lijhoz l’ årtike siringue so Wikipedia