si segnî
Etimolodjeye
candjîAplacaedje prono « si » + viebe «segnî».
Viebe
candjîsi segnî (viebe å prono muroetrece)
- (rilidjon crustinne) fé l' sene di croes.
- Après ki l' prumire pratike esteut sôrteye do botike, moman s' segnive e djhant : ki ci soeye ene boune sitrime — Motî Pirsoul (fråze rifondowe).
- ÎDÅ (après k’ tot l’ monde s’ a segnî) – Monsieu nos djheut torade k’ aléve cwiter l’ viyaedje po ndè raler sol France.
Al boune ! Cwand ?
BERNALMONT. – Dimwin, mwaisse. — Joseph Mignolet, « Al Bèle Fontinne », comèdèye di treûs akes, 1924, p.11 (fråze rifondowe).
E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.