Etimolodjeye

candjî

bodje "schô", cawete -êye di contnou.

Sustantif

candjî
 
egzimpe d' eployaedje di "schôtlêye" po "ramexhnêye di tecses"

schôtlêye femrin

  1. schonêye, schorseye (çou k' gn a dins l' schô). F. giron, tablier plein de.
    • Neni ! Cwand dj’ passa djondant d’ leye,
      Ele ahopéve e-n ene schôtlêye
      Ene faxhe d’ efant, des ptits lignrêsMartin Lejeune, "L’amour vint dè passer", dins « L’année des poètes » (1892), p. 230 (fråze rifondowe).
  2. (imådjreçmint) ramexhnêye di tecses (arimés, prôze, evnd.).
    • Gn a la dvins ene schôtlêye di vîs contes lidjwès (J. Kinable). F. recueil.
    • Evôye, mu dis-dje ! Et, sins crankî,
      Dju v's ènn' a fait 'ne fameûse salåde
      Vo-'nnè-la todis 'ne bone hôtelêye :
      Dju n' a nin loukî a 'ne pougnêye
      Et dj' a sayî du dé di m' mîs
      Martin Lejeune.
    • E nosse literateure walonne, i gn a plaece po des schôtlêyes di romans. Joseph Vrindts, « Li pope d'Anvers » (1896), p.3 (fråze rifondowe).
  3. grosse cwantité di.
    • I voet des schôtlêyes di caresses,
      Des båjhes, a n’ nén ndè trover l’ fénJoseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.37, “Sau d’ Jôye” (fråze rifondowe).

Sinonimeye

candjî
grande cwantité di

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
schôtlêye
  •   Francès : ce que peut contenir un giron (nén ratournåve direk e francès)
grande cwantité di