schôtlêye

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

bodje "schô", cawete -êye di contnou.

Sustantif

egzimpe d' eployaedje di "schôtlêye" po "ramexhnêye di tecses"

schôtlêye femrin

1. schonêye, schorseye (çou k' gn a dins l' schô). F. giron, tablier plein de.
   • Neni ! Cwand dj’ passa djondant d’ leye,
     Ele ahopéve e-n ene schôtlêye
     Ene faxhe d’ efant, des ptits lignrês— Martin Lejeune, "L’amour vint dè passer", dins « L’année des poètes » (1892), p. 230 (fråze rifondowe).
2. (imådjreçmint) ramexhnêye di tecses (arimés, prôze, evnd.).
   • Gn a la dvins ene schôtlêye di vîs contes lidjwès (J. Kinable). F. recueil.
   • Evôye, mu dis-dje ! Et, sins crankî,
     Dju v's ènn' a fait 'ne fameûse salåde
     Vo-'nnè-la todis 'ne bone hôtelêye :
     Dju n' a nin loukî a 'ne pougnêye
     Et dj' a sayî du dé di m' mîs— Martin Lejeune.