sacristin
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.sacristin [o.n.], sacristinne [f.n.] mambor d' eglijhe. Gn a les gurnouyes di benitî et les vîs tchenous d' sacristin ki sounèt les clotches. (C. Staquet). Loukîz a: mårlî. F. sacristain.
| sacristeye [f.n.] pitite plaece di l' eglijhe, metowe addé l' åté, la k' gn a les sacwès k' i fåt po fé messe et kel curé et ls åcoletes ès discandjèt; dinltins, on-z î fjheut eto les ovraedjes di penleu. El sacristeye, li curé finixheut di tchåssî si chazube (Alphonse Daudet, rat. pa P.H. Thomsin). F. sacristie.
Etimolodjeye
candjî- bodje
- aplacaedje di deus mots laténs: "sacris" (sacré) et secretarium (plaece pol penleu).
- sacristin
- cawete -in
- sacristeye
- cawete -eye sipotcheye di -reye