rujhûle
Etimolodjeye
candjîBodje «rujhe» avou l’ cawete « -ûle ».
Addjectif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | rujhûle | rujhûles |
femrin padrî | rujhûle | rujhûles |
femrin padvant | rujhûle | rujhûlès |
rujhûle omrin et femrin
- k' on n' fwait k' tot-z åyant des rujhes.
- Li tiene, d' abitude si rujhûle a rgriper, n' a nén pezé ene faflote dins leus djambes — Marcel Van Splunter, Emile Botaye (fråze rifondowe).
- ki dene des rujhes po l' aclever, tot cåzant d' èn efant, d' ene biesse.
- Les biesses sont rujhûles pa les tcholeurs, a cåze des moxhes — Motî do Coûtchant walon (fråze rifondowe).
- I n' esteut nén diåle; i n' esteut nén ddja rujhûle; mins todi a damadje — RStai (fråze rifondowe).
- Gustave n' est nén pus metchant ni pus rujhûle k' èn ôte — Ben Genaux (fråze rifondowe).
Sinonimeye
candjî- (k' on n' fwait k' avou des rujhe): målåjhey
- (ki dene des rujhes po l' aclever): arnåjhe; Loukîz a : « arnåjhe »
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : E1