rodje-vier
Etimolodjeye
candjîAplacaedje di : « rodje » + « vier »
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
rodje-vier | rodjes-viers |
rodje-vier omrin
- (mot d’ pexheu) rodje vier ahessant d' amoice.
- Bråmint d’ leus frés n’ ont nén avou ç’ tchance la, et po l’ djoû d’ ouy, leus curêyes ecråxhèt les rodjes-viers. — Jean-Pierre Dumont (fråze rifondowe).
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
- rodje viér : E1