riglé
Etimolodjeye
candjîBodje mîtrin bas almand « rîg » (« djén ») pal voye do mîtrin neyerlandès « rîgh »
Addjectif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | riglé | riglés |
femrin padrî | riglêye | riglêyes |
femrin padvant | riglêye | riglêyès |
riglé omrin; (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)
- (botanike) tcherdjî d' fruts.
- On gurzalî tot riglé d' gurzales — Motî Haust (fråze rifondowe).
- Les fenaesses, enawaire droetes et fires,
falixhèt do sotni les påtes
totès riglêyes di pezants xhos
— Henri Simon, "Li pan dè Bon Diu", "Awout" (fråze rifondowe).
- (belès-letes) (imådjreçmint) ahessî di tolminme cwè.
- Et vola les soyeus k’ amoennèt leus usteyes :
Riglêyes di taeyants dints. Les mzeures sont dedja prinjhes
— Henri Simon, "Li rvindje di l' åbe" (fråze rifondowe).
- Et vola les soyeus k’ amoennèt leus usteyes :
Sinonimeye
candjîtcherdjî d' fruts
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
- riglé : E1
Sipårdaedje do mot
candjîw. do Levant (Gleijhe, Djalhé)
Ratournaedjes
candjîtcherdjî d' fruts
- Francès : chargé de fruits (nén ratournåve direk e francès)