ravachole
Etimolodjeye
candjîNo d’ djin, divnou on cmon no : « Ravachol », spot da François Claudius Koënigstein (èn anårtchisse francès), do vî francès * « ravageôle », di « ravagier » (ravadjî).
Prononçaedje
candjî- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ʀavaʃɔl/ (minme prononçaedje pattavå)
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
ravachole | ravacholes |
ravachole
- (omrin) efant todi a damadje.
- Ké binde di ravacholes. — Motî d’ Bastogne (fråze rifondowe).
- (omrin) onk ki n’ schoûte nén.
- Mins mi, dji so-st on ravachole – on harlake –; ça fwait k’ dji m’ va taper l’ moxhet dvins les poyes ! — Lucyin Mahin.
- (omrin) ome ki s’ bate voltî.
- (femrin) (mot d’ cwårdjeu) å wiss, djeu oblidjî cwand gn a nouk ki propôze åk, c’ est l’ setinme et l’ dierin pli ki pierdèt.
- S’ i gn a nouk ki m’ ebale, on dvrè djouwer ravachole !
Parintaedje
candjîSinonimeye
candjîSipårdaedje do mot
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
candjîonk ki n’ schoûte nén
- Francès : désobéissant (fr), transgresseur (fr)
efant todi a damadje Loukîz a : arsouye
Gåmès
candjîSustantif
candjîravachole omrin
- damadje di djin ou d’ djibî.
- onk ki s’ bate voltî, ki distrût tot.
- ome ki va ås femes dipus k’ i n’ fåt
- ome ki n’ overe nén d’ adroet.
- å djeu d’ beyes, ståraedje di totes les guiyes d’ on seu côp.