pucele
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | pucea | puceas |
femrin | pucele | puceles |
pucele omrin
- (dujhance sociåle) djonne kimere ki n' a nén co yeu des rapoirts secsuwels.
- Les aiwes di Tongue sont bounes eto po les puceles
K' åront leyî spiyî leu schiele
Ca ele les såront si bén rsôder
K' les aveules s' î lairont tromper — Lambert de Ryckman (fråze rifondowe et rarindjeye). - Djaene D' Ark a stî rayeye sol fouwêye; ça a duré lontins paski, estant pucele, i gn aveut pont d' tiraedje.
- Les aiwes di Tongue sont bounes eto po les puceles
- (plante) (fleur) pitite blanke fleur ki rexhe li prumire après l' ivier, ki l’ sincieus no, c’ est : Galanthus nivalis.
- Ni pestelez nén les puceles; èn serîz nén on ptit côp djalote sor zeles, kécfeye ? — Lucyin Mahin, ratournant Carine Adamiak.
Parintaedje
candjîMots d’ aplacaedje
candjîDizotrins mots
candjîSinonimeye
candjîblantche fleur do moes d' fevrî
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Li mot n’ est nén dins : R13
Ratournaedjes
candjîfleur ki trawe li nive
- Francès : perce-neige (fr)
Waitîz eto
candjî- Lijhoz l’ årtike pucele (discramiaedje) so Wikipedia
- Lijhoz l’ årtike pucele (fleur) so Wikipedia