Sustantif

candjî
singulî pluriyal
omrin pucea puceas
femrin pucele puceles

pucele omrin

  1. (dujhance sociåle) djonne kimere ki n' a nén co yeu des rapoirts secsuwels.
    • Les aiwes di Tongue sont bounes eto po les puceles
      K' åront leyî spiyî leu schiele
      Ca ele les såront si bén rsôder
      K' les aveules s' î lairont tromper Lambert de Ryckman (fråze rifondowe et rarindjeye).
    • Djaene D' Ark a stî rayeye sol fouwêye; ça a duré lontins paski, estant pucele, i gn aveut pont d' tiraedje.
  2. (plante) (fleur) pitite blanke fleur ki rexhe li prumire après l' ivier, ki l’ sincieus no, c’ est : Galanthus nivalis.
    • Ni pestelez nén les puceles; èn serîz nén on ptit côp djalote sor zeles, kécfeye ? Lucyin Mahin, ratournant Carine Adamiak.

Parintaedje

candjî

Mots d’ aplacaedje

candjî

Dizotrins mots

candjî

Sinonimeye

candjî
blantche fleur do moes d' fevrî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

candjî
djonne kimere k' est co etire
fleur ki trawe li nive

Waitîz eto

candjî