Etimolodjeye

candjî

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « prouve », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
prouve prouves

prouve femrin

  1. tot cwè (fwait, dijhaedje…) ki mostere k' ene sacwè, k' est so dotance, est bén l' veur.
    • Po vs diner ene prouve ki l' amour ni våt nén cwate fiers d' on tchén, dji vs va conter ene pus ôte afwaire ki l' cene ki s' pasrè motoit torade cial. Joseph Vrindts, « Li pope d'Anvers » (1896), p.11 (fråze rifondowe).

Parintaedje

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
fwait, dijhaedje ki mostere k' ene sacwè est bén vraiye

Codjowas

candjî

prouve

  1. indicatif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « prover ».
  2. suddjonctif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « prover ».
  3. kimandeu prezintrece, deujhinme djin do singulî, fôme camaerådrece, do viebe « prover ».

Prononçaedje

candjî

/pʁuːv/

Codjowa

candjî

prouve

Do viebe «prouver»

Waitîz eto

candjî

  Lijhoz l’ årtike prouve so Wikipedia