pladje
Etimolodjeye
candjîCalcaedje do francès « plage » (minme sinse) ; (noûmot eplaidî pol prumî côp diviè 1950).
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /plat͡ʃ/ /plaːt͡ʃ/ /plaːʃ/ /plaːʒ/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /plat͡ʃ/
- Ricepeures : nén rcepåve
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
pladje | pladjes |
pladje femrin
- (djeyografeye) plaece ewou k’ li mer (ou l’ oceyan, ou co on grand mouze) djond l’ daegn, et k’ i gn a do såvlon, po les djins s’ mete å solea.
- Les saetchots d’ plastike si rtrovèt dins l’ nateure ; i mannixhèt les pladjes, les bwès, les montinnes. — Lucyin Mahin.
- Vos k’ a vnou å monde
So ene pladje å såvlon
Pu so kékes sigondes
K’ a tchèryî pus lon. — Lucyin Mahin. - A on moumint dné, li voylete di tere riplonke eviè l’ basse d’ aiwe et vos moenner a ene pitite pladje di fén såvlon, bén metowe a l’ årcoe dirî on ptit bwès di pins parasols. — Lucyin Mahin, Vera (fråze rifondowe).
Parintaedje
candjîpladjisse (noûmot ; onk, ene todi so les pladjes)
Sinonimeye
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ratournaedjes
candjîplaece å såvlon tot do long del mer
Waitîz eto
candjîLijhoz l’ årtike pladje so Wikipedia