Etimolodjeye

candjî

Shûte des mots : « pitit » + « noer »

Sustantivire

candjî

pitit noer

  1. (doûce creyance) Diåle.
    • Mins po çoula, i gn a k’ on moyén … on seul … : fé acoird avou li ptit noer ! Henri Simon, « Li Neûre Poye » 1889, (eplaidaedje da Jean Haust di 1936), p.78 (fråze rifondowe).

Sinonimeye

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
pitit noer