pitit noer
Etimolodjeye
candjîShûte des mots : « pitit » + « noer »
Sustantivire
candjîpitit noer
- (doûce creyance) Diåle.
- Mins po çoula, i gn a k’ on moyén … on seul … : fé acoird avou li ptit noer ! — Henri Simon, « Li Neûre Poye » 1889, (eplaidaedje da Jean Haust di 1936), p.78 (fråze rifondowe).
Sinonimeye
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :