Pegnon d' ene pitite måjhone

Etimolodjeye

candjî

Tayon-bodje latén « pinna » (plome, pena), avou l’ cawete « -on ».

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
pegnon pegnons

pegnon omrin

  1. (mot do bastimint)
    1. ponte d' on meur, del cogne d' on triyingue.
    • On netyive cial et la, tot binåjhe do rnaker,
      Sol boutneure. Li sizet gruzinéve e s’ prijhnire
      Ki rpindeut-st å pegnon dispoy cist åmaténJoseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.23, “Vîx Souv’nir” (fråze rifondowe).
    1. meur (dilérin ou divantrin) avou l' ponte ådzeu.
      • Il ont moussî e djårdén på posti do pegnon. Guy Brener (fråze rifondowe).
  2. (antomeye)
    1. boket difoûtrin di l' oraye.
      • S' i n' aveut nén l' pegnon d' ses orayes pou ratni s' buze, on n' vireut bénrade pus s' tiesse !Henri Van Cutsem (fråze rifondowe).
    2. pena do nez.
  3. (djeyografeye) rotche ki s' arestêye totnete, so tere ou dins l' mer.

Parintaedje

candjî

Sinonimeye

candjî

Ratournaedjes

candjî
meur (dilérin ou divantrin) avou on triyingue ådzeu
rotche ki s' arestêye totnete, so tere ou dins l' mer

Waitîz eto

candjî

  Lijhoz l’ årtike pegnon so Wikipedia