parkigne
Etimolodjeye
candjîCalcaedje di l’ inglès « parking » (minme sinse) çou ki dene on mot avou l’ cawete « -igne ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /paʀ.ˈkiɲ/ /paːʀ.ˈkiɲ/ /paʀ.ˈkin/ /paʀ.ˈkiŋ/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /paʀ.ˈkiɲ/
- Ricepeures : par·kigne
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
parkigne | parkignes |
parkigne omrin
- (mot des otos) plaece esprès po gårer les otos.
- On lyi a prins s’ velo å parkigne do sårma.
- On spès brouliârd s' a v'nu stinde pa t't'-avau l' pârkin'. — Chantal Denis, Quî ç' qu'a touwé J.F.K.?.