pîtlé
Etimolodjeye 1
candjîBodje vî francès « pinteler », avou l' sins cadjoler. Li viebe a spité evoye, mins li pårticipe a dmanou avou on sins diferint.
Addjectif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | pîtlé | pîtlés |
femrin padrî | pîtlêye | pîtlêyes |
femrin padvant | pîtlêye | pîtlêyès |
pîtlé omrin; (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)
- k' a des rossetès taetches so s' djaive.
- Il a l' vizaedje tot pîtlé do solo — Motî Haust (fråze rifondowe).
- Les rosseas sont tofer pîtlés — Motî Haust (fråze rifondowe).
- Si fi a vnou å monde tot pîtlé — Motî Forir (fråze rifondowe).
- Ci sereut ene bele crapåde s' ele n' esteut nén si pîtlêye — Motî Forir (fråze rifondowe).
- Avou s' djaive pîtlêye do solo, et ses mashales plakêyes di rosseas poyaedjes, ossu roeds ki des stitchants d' lurson, Biertrand ravizéve li pus fel bôdård do monde — Joseph Mignolet, "Li payis des soteas", 1926 (fråze rifondowe).
Parintaedje
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
- 1 : pîtelêye
Li mot n’ est nén dins : C61
Sipårdaedje do mot
candjîRatournaedjes
candjîSustantif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | pîtlé | pîtlés |
femrin | pîtlêye | pîtlêyes |
pîtlé omrin
- onk k' est pîtlé.
- Ossu, nosse pôve pitit pîtlé
Potcha come èn ome foû di s’ lét,
Ossu vite ki may fjha si intrêye. — Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.77, “Li p’tit Pît’lé” (fråze rifondowe).
- Ossu, nosse pôve pitit pîtlé
Etimolodjeye 2
candjîPårticipe erirece
candjîpîtlé
- Do viebe « pîtler », k' a rimowé ses pîds.
- Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.