oizire
Etimolodjeye
candjîTayon-bodje patwès latén * « auseria » » (8inme sieke), çou ki dene on mot avou l’ cawete « -ire » ; mot cité dins l’ FEW 15/1 24-25.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /wa.ˈziːʀ/ /wɛ.ˈziːʀ/ /wɛ.ˈziː/ /wi.ˈziːʀ/ /ɔ.ˈziːʀ/ /õ.ˈziːʀ/ /uː.ˈziːʀ/ /õ.ˈzɛːʀ/ /ɔ.ˈʒeʀ/ /ɔ.ˈʒɛːʀ/ /o.zjɛːʀ/ /õ.ˈzjɛːʀ/ miersipepieuzmint e l’ notule ALW 6.168 (betchfessî oi)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /wa.ˈziːʀ/
- Ricepeures : oi·zire
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
oizire | oizires |
oizire femrin
- pitite coriante coxhe di så côpêye a buwote.
- Djeton d’ oizire — Motî Rmåke li vî (fråze rifondowe).
- Adlé zels, leu mame, ashiowe so ene tcheyire ki n’ a k’ troes pîs, avou on hopea d’ oizire so s’ schô, overe åtoû d’ ene banse — Jean-François Renkin, Baraquîs, 1898 (fråze rifondowe).
- oizirreye.
- Il a planté ene bele oizire — Motî Rmåke li vî (fråze rifondowe).
- Cwand vos gotes rispitèt sol rotche ki vs cwirt mizere,
Ou si dj' sins ene tieneur k' amonte foû d' vos oizires,
Dj' end a bén do plaijhi — Louis Lagauche, "L' inmant", Tchanson po l’ Mouhagne, (1947), p. 142 (fråze rifondowe).
-
Djåbe di oizires
-
Banslî ovrant avou des oizires