wèzîre
Etimolodjeye
candjîLoukîz a : « oizire ».
Prononçaedje
candjî- AFE : /wɛ.ˈziːʀ/
Sustantif
candjîwèzîre femrin
- oizire.
- Ad’lé zèls, leû mame, achowe so ‘ne tchèyîre qui n’a qu’ treûs pîds, avou on hopê d’ wèzîres so s’ hô, oûveûre âtoû d’ine banse — Jean-François Renkin, Baraquîs, 1898.
Sipårdaedje do mot
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :