Etimolodjeye

candjî

Tayon-bodje latén « monumentum ».

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî

monumint omrin

  1. bele bastijhe metowe å mitan d' ene veye u d' on viyaedje po rmimbrer ene djin, èn etrevén.
    • Les vîs monumints d' on payis. Motî Forir (fråze rifondowe).
    • Loukîz cisse medaye la, c' e-st on vraiy monumint. Motî Forir (fråze rifondowe).
    • Li progrès tot passant dzeu nosse cité walonne,
      A flaxhî totavå, rtourné tot l’ cou-z å hôt,
      Distrût nos monumints, disfoncé nost årvô. Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.141, “Li Trô Bottin” (fråze rifondowe).
  2. (pus stroetmint) plaece (sovint avou ene posteure d' on sôdård) po rmimbrer les djins moirts al guere.
    • On s' rashonnéve sol monumint
    F. monument aux morts.

Ratourneures

candjî
  1. vey les monumints
    1. viziter (ene veye).
    • C' est trop tård po-z aler vey les monumints d' Lidje, nos irans rprinde li convwè Joseph Duysenx (fråze rifondowe).
    1. viziter les eglijhes li bon vénrdi.

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
monumint