moenneu
Etimolodjeye
candjîNo d’ fijheu do viebe : « moenner ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : Prononçaedje a radjouter
- prononçaedje zero-cnoxheu : /mwɛ̃.ˈnø/
- Ricepeures : moen·neu
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | moenneu | moenneus |
femrin 1 | moenneuse | moenneuses |
femrin 2 | moennresse | moennresses |
moenneu omrin
- li ci ki moenne (ene sacwè, ene biesse, ene binde di djins).
- Li moenneu des cråmignons. — Motî Haust (fråze rifondowe).
Ortografeyes
candjîE rfondou walon :
- moenneu : R13