Etimolodjeye

candjî

Bodje « metchant », avou l’ cawete « -té », (avou on ristitchî S), çou ki dene on mot avou l’ dobe cawete « -sté ».

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
metchansté metchanstés

metchansté femrin

  1. difåt d' ene sakî, d' ene biesse k' est metchante.
    • C' est l' metchansté ki lyi fwait fé çoula Sintake Rimåke (fråze rifondowe).
    • Li trompreye a tant des piceures,
      Po mete li pôce a l’ oniesté,
      Ki vs dirîz vey ki l’ metchansté
      A pris djîsse divins tchaeke dimeureJoseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.19, “Avâ l’ Aiwe” (fråze rifondowe).
    • Mins l’vilmeûse mètchanceté, qui s’ècråhe di nos plåyes
      S’ènûl’reût-st-èl vapeûr qui montr’eût dès bouyon,
      Et tot r’toumant so l’tére, èle î sèm’reût pés qu’måy
      Li hayîme di l’Amoûr qu’on s’deût inte vrêys Walons— Émile Wiket, Fruzions d' cour, p.170.

Sinonimeye

candjî

malice

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
difåt d' ene sakî k' , d' ene biesse k' est metchante