Etimolodjeye

candjî

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « maxhe », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
maxhe maxhes

maxhe femrin

  1. maxhaedje, aprume :
    1. (å cwårdjeu) accion di maxhî les cwårds et d' les distribouwer.
      Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
    2. ene pårt ås cåtes, on djeu.
      C' esteut ene bele maxhe.
      Po lès Prussyins, c’ èst cor one mache di pièrdeuwe dins l’ paurt k’ i djouwnut, i lzî faut bin rconèche. Les crwès dins les bruwères, p. 162.
    3. plaece ki deus aiwes si maxhèt. Loukîz a deus-aiwes.

Ratourneures

candjî
  1. esse a maxhe : diveur maxhî, paski c' est s' toû.
    C' est kî a maxhe ?

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
å cwårdjeu
  •   Francès : battre (fr) (les cartes et les distribuer)
djeu
plaece ki deus aiwes si maxhèt
esse a maxhe
  •   Francès : être à son tour (de rôle pour mélanger, battre les cartes)

Codjowas

candjî

maxhe

  1. indicatif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « maxhî ».
  2. suddjonctif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « maxhî ».
  3. kimandeu prezintrece, deujhinme djin do singulî, fôme camaerådrece, do viebe « maxhî ».