marén

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Bodje « mar- » ‎(« mer ») avou l’ cawete « -én ».

Sustantif

singulî	pluriyal
marén	maréns

marén omrin

1. (no d’ mestî) ome ki boute so on batea.
   • Roger Prigneaux, on scrijheu e walon, î a dmoré lontins, come marén.
   • «salut en de kost», c' est ene dijhêye ås maréns k' endalént el mer, et risker d' aveur des contråves vints.
   • Sacwants omes ont ene miete pierdou leu tiesse, etur zels on marén bedje k' abandna l' batea tot djhant simplumint k' i raléve e Beldjike.

Parintaedje

• marene
• mariner, marinåde
• somarén, somarinî

Sinonimeye

naivieu

Ratournaedjes

ome ki boute so les bateas

• Inglès : sailor ^(en)
• Francès : marin ^(fr)
• Neyerlandès : zeeman ^(nl)

Addjectif

	singulî	pluriyal
omrin	marén	maréns
femrin	marene	marenes

marén omrin (come addjectif djondrece, todi metou padrî l’ no)

1. a vey avou l' mer.
   • Si mwaisse bouye c' est di corwaitî l' evironmint marén del Mer do Nôr.
   • Li Daenmåtche fourit ene pouxhance marene k' ava des contwers e l' Afrike coûtchantrece.
   • Li Mîtrinne Mer ni rprezinte ki 1 åcint del sitindêye des mers mins edjîstrêye 4 a 18 åcint des sôres di biesses marenes k' i gn a sol Daegn.

Ratournaedjes

a vey avou l' mer

• Francès : marin ^(fr), maritime ^(fr)