Loukîz eto : mi.
Dobès rfondowes
  mia

Etimolodjeye

candjî

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di «  », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

candjî

Adviebe

candjî

(nén candjåve)

  1. pus bén.
    • Li lapén, c’ est k’ do tchet. François Loriaux.
    • À pus qu’on n’ pinse -mins c’èst dès mintes
      Qui l’ trin qu’ va sûre convêrè mia.
      Andrée Bacq.
  2. pus.
    • Lai tuzer les beguenes, ele ont l’ tins k’ nozôtes. Joseph Mignolet, « Li tchèsturlinne dèl Bèle Rotche, 1922, p.15 (fråze rifondowe).

Ratourneures

candjî
  1. di tot s’ mî
    • Vos f'rez di tot vosse mîs po bin l'atîtoter !
      C'èst todi l' dièrinne fèye qu'on l' pôrè gåy'loter.
      Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), "A l'pwète dès incurâbes" (avri 1878), p.54.
  2. do mî
  3. tant mî våt
  4. tant våt mî
  5. Sapinse a Chôze, c’ est tolminme mî ki si ça sereut pé : lapalissåde.
  6. fé di s’ mî.
    • Evôye, mu dis-dje ! Et, sins crankî,
      Dju v's ènn' a fait 'ne fameûse salåde
      Vo-'nnè-la todis 'ne bone hôtelêye :
      Dju n' a nin loukî a 'ne pougnêye
      Et dj' a sayî du fé du m' mîs.
      Martin Lejeune.
  7. våt co mî
  8. våt mî

Sinonimeye

candjî

Ortografeyes

candjî

(mî et mia)

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratourneures

candjî
pus bén
fé di s' mî