Etimolodjeye

candjî

Tayon-bodje latén « luscus » ‎(« (minme sinse) »), adon racuzinåve avou li vî francès « lois ».

 
Ome k' est lusket

Addjectif

candjî
singulî pluriyal
omrin lusket luskets
femrin padrî luskete lusketes
femrin padvant luskete lusketès

lusket omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. k' a-st on ou deus ouys ki loukèt di coisse.
    • Vos l' ricnoxhroz åjheymint : ele est luskete Motî Forir (fråze rifondowe).
    • Il a vnou å monde lusket Motî Haust (fråze rifondowe).
    • Ele a des beas tchveas
      Rosseas come dji n' sai cwè
      Mins ele est on pô luskete,
      S' narene våt, dji croe,
      Li cisse da Popôl 2, Jean Bury, Joyeux rèspleus (1899), "Po plaire à Nanèsse" (fråze rifondowe).
    • Oho ! Li chtroumf Lusket nos a shuvou ! Paul-Henri Thomsin, ratournant Lès schtroumpfs èt lès bèrikes èmacralêyes, 2021, p. 11 (fråze rifondowe).

Parintaedje

candjî

Sinonimeye

candjî

Mots vijhéns

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
lusket
  •   Francès : louche (fr), bigle (fr), atteint de strabisme, dont les yeux ne regardent pas dans des directions parallèles