locêye

Walon (Rifondou)

Etimolodjeye

Bodje « loce », avou l’ cawete « -êye ».

Prononçaedje

• AFE :
  • diferins prononçaedjes : /lɔsɛːj/ /lusɛːj/ /luse/ /lɔsiːj/ (cawete -îye forcoridjeye d' ene cawete -êye)
  • prononçaedje zero-cnoxheu : /lɔsɛːj/
• Ricepeures : lo·cêye

Sustantif

singulî	pluriyal
locêye	locêyes

locêye omrin

1. (no d’ contnou) çou k’ n a ådvins d’ ene loce.
   • Ene locêye di sope.
   • Vera vude ene locêye di cadon dins l’ pailete. — Lucyin Mahin, Vera.
2. (imådjreçmint) onk des cénk sinses (louca, schoûta, noda, sinta, rassawra).

Ratourneures

1. i lyi manke ene locêye, i n’ a nén ses cénk loceyes, il a ene locêye di pô, i n' a yeu k' ene pitite claire locêye cwand on-z a fwait les pårts, i fårè k' i fwaiye avou l' locêye k' il a yeu cwand on-z a fwait les pårts  : i n’ est nén come èn ôte (il est enocin). Loukîz l’ motyince : dimey-doûs.
2. co d' tchance, il a yeu ene boune locêye : il est foirt malén.
3. on n' est nén a l' après d' ene locêye : on n' est nén tchitche.

Mots d’ aplacaedje

• ene locêye

Ortografeyes

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

• loustéye : O4
• locîye : C1, C106
• loussîye : C8
• lousséye : O4
• locêye : E1

Ratournaedjes

çou k’ n a dvins ene loce

• Francès : louche ^(fr) (de), louchée ^(fr)