locêye
Walon (Rifondou) candjî
Etimolodjeye candjî
Bodje « loce », avou l’ cawete « -êye ».
Prononçaedje candjî
- AFE :
- diferins prononçaedjes : /lɔsɛːj/ /lusɛːj/ /luse/ /lɔsiːj/ (cawete -îye forcoridjeye d' ene cawete -êye)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /lɔsɛːj/
- Ricepeures : lo·cêye
Sustantif candjî
singulî | pluriyal |
---|---|
locêye | locêyes |
locêye omrin
- (no d’ contnou) çou k’ n a ådvins d’ ene loce.
- Vera vude ene locêye di cadon dins l’ pailete. — Lucyin Mahin, Vera.
- (imådjreçmint) onk des cénk sinses (louca, schoûta, noda, sinta, rassawra).
Ratourneures candjî
- i lyi manke ene locêye, i n’ a nén ses cénk loceyes : i n’ est nén come èn ôte (il est enocin). Loukîz l’ motyince : dimey-doûs.