lijheu
Etimolodjeye 1
candjîNo d’ fijheu do viebe : « lére ».
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | lijheu | lijheus |
femrin 1 | lijheuse | lijheuses |
femrin 2 | léresse | léresses |
lijheu omrin
- li ci ki lét.
- Les arokes des scrijheus e walon sont todi les minmes : manke di cwårs, sokiante edicion, li pô di spårdaedje eyet l’ waire di lijheus. — José Schoovaerts.
- (éndjolike) éndjin ki sieve a lére on sopoirt di dnêyes.
- Gn a pont d’ lijheu d’ plakes lazer so les tåvletes.
- C’ est co des viyès éndloles avou on lijheu d’ cwårêyès plaketes.
Ratournaedjes
candjîonk ki lét
Codjowa
candjîlijheu
- durant indicatif erirece (imparfait), prumire djin do singulî, do viebe « lére ».
- Dji lijheu todi kékes pådjes divant d’ m’ edoirmi.
Etimolodjeye 2
candjîNo d’ fijheu do viebe : « lijhî ».
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | lijheu | lijheus |
femrin 1 | lijheuse | lijheuses |
femrin 2 | lijhresse | lijhresses |
lijheu omrin
- li ci ki lijhe.
- Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.