invîye
Prononçaedje
candjî- AFE : /ɛ̃.viːj/
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
invîye | invîyes |
invîye femrin
- eveye.
- Avwêr l’invîye dè doûrmi. — Motî d’ Nivele.
Codjowa
candjîinvîye
- eveye ; indicatif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « inviyî ».
- Quand dji wès des batias su Moûse ou bén su Sambe
Dji sondje a les [sic] bat’lîs èyèt dj’invîye leû sôrt.
Is candj’nu d’ payîsâdje di janvier à décembe
Su l’eûwe qui lès ètrin.ne ou bén su l’eûwe qui dôrt. — Georges Fay, Èl Bourdon, lº 329, 1989, « Les Bat’lîs ».
- Quand dji wès des batias su Moûse ou bén su Sambe
- eveye ; suddjonctif prezintrece, prumire et troejhinme djins do singulî, do viebe « inviyî ».
- eveye ; kimandeu prezintrece, deujhinme djin do singulî, fôme camaerådrece, do viebe « inviyî ».
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :