Etimolodjeye

candjî

Do viebe «hoûer», avou l’ cawete « -a »; mot cité dins l’ FEW 14 13b.

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
hoûla hoûlas
  1. (brut) gros sourd brut.
  2. (mot d’ medcén) hoûlant brut k' aspite dins l' oraye.
  3. (criyaedje di biesse) criyaedje d' ene biesse ki hoûle.
    • Ele si tait; si hoûla resdondixh on tins el sipexheur do bwès Louis Lagauche, "Li hatche di bronze" (1937), p. 58 (fråze rifondowe).
  4. (pa stindaedje do sinse) (rabaxhanmint) scrijhaedje loukî come sins waire di valixhance.
    • Mins cwand l’ pere est moussî d’ bleuwe toele
      Li rodje do sonk wåde des coixheures
      A scrire des hoûlas dzo les stoeles
      Rimés dvins les plåyes do måleur «Set solos po Rathmès»}}

Sinonimeye

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

candjî
gros sourd brut
brut d' oraye
criyaedje d' ene biesse
scrijhaedje, rabaxhanmint