heyeu
Etimolodjeye
candjîNo d’ fijheu do viebe : «heyî».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /hɛ.ˈjøː/ /hɛ.ˈjøːʀ/ /he.ˈløː/ /he.ˈljøː/ /hɛ.ˈljøː/ (H prumrece)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /hɛ.ˈjøː/
- Ricepeures : he·yeu
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | heyeu | heyeus |
femrin | heyeuse | heyeuses |
heyresse | heyresses |
heyeu omrin
- li ci ki va heyî.
- C' est l' djoû des heyes, i n' a pus del mizere; C' est tos heyeus; i n' a pus des bribeus — Motî Haust (fråze rifondowe).
- efant u djonnea diguijhî ki toûne li viyaedje avou ds ôtes al novelan po dmander des strimes — ALW 3 sol tins ki passe et l’ tins k’ i fwait, p. 314 (fråze rifondowe).
- LES HEYEUS (chœur)
Bone nute, binamêye vijhene,
Acoroz po vni schoûter.
C’ est les cis d’ l’ anêye passêye
Ki vs vinèt-st eco rtrover.
Nos estans des militaires
Ki s’ ont stî precipiter.
Nos rivnans di dvins nos mwaisses ;
C’ est po vs vini recreyer ? — Henri Simon, « Li Neûre Poye » 1889, (eplaidaedje da Jean Haust di 1936), p.57 (fråze rifondowe).
- LES HEYEUS (chœur)
- (pus lådjmint) bribeu.
- On n' voet pus waire di heyeus al campagne — Motî d’ Vervî (fråze rifondowe)..