haeyou
haeyou | haeyi |
Etimolodjeye
candjîBodje « haire- », bodje A do viebe « ~ », avou l’ cawete « -ou »
Pårticipe erirece
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | haeyou | haeyous |
femrin | haeyowe | haeyowes |
haeyou omrin
- pårticipe erirece omrin do viebe </noinclude> «haire».
- A pårti du ç' djoû la, Pitit a haeyou li scole — Joseph Calozet (fråze rifondowe).
Addjectif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | haeyou | haeyous |
femrin padrî | haeyowe | haeyowes |
femrin padvant | haeyowe | haeyowès |
haeyou omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)
- k' on n' voet nén voltî.
- Il est haeyou, ele est haeyowe tocosté — Motî Haust (fråze rifondowe).
- Awè, ns avans ploré disk' ådierin soglot,
Mins cwand les ouys sont setchs hin, peupe haeyou d' tot l' monde !
Amon nozôtes on crîne des dints, pwis l' cour s' enonde
Et roveye ses mizeres po rprinde plaece å solo— Louis Lagauche, "L' inmant", Ås walons, (1947), p. 120 (fråze rifondowe).