groûlant

Walon (Rifondou)

Pårticipe prezintrece

groûlant (nén candjåve)

1. Do viebe « groûler »
   • Ey on rapide plin d’ loumires, groûlant come li tonire, fijha triyaner l’ cahoute di l’ ovrî ås awiyaedjes. — Lorint Hendschel, ratournant « Li ptit prince ».

Addjectif

	singulî	pluriyal
omrin	groûlant	groûlants
femrin padrî	groûlante	groûlantes
femrin padvant	groûlante	groûlantès

groûlant omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

1. ki groûle.

Mots d’ aplacaedje

• groûlante fåbite

Ratournaedjes

ki groûle

• Francès : grondant ^(fr), rugissant ^(fr)

Etimolodjeye 2

Bodje « Groûlande » avou l' assaetchance di groûler.

Addjectif

	singulî	pluriyal
omrin	groûlant	groûlants
femrin padrî	groûlante	groûlantes
femrin padvant	groûlante	groûlantès

groûlant omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

1. d' on froed a finde les pires.
   • BERNALMONT. - Blessî ?
     VICTOR. - Deus feyes : ene feye a Saragosse, al tiesse, d' on côp d' pougnård hiné e traite pa on bandit, ene nute, tot montant d' gåre… L' ôte feye, cial å molet, avå l' groûlante Rûsseye. — Joseph Mignolet, "Al bèle fontinne, comèdèye è treûs-akes", 1924, p.49 (fråze rifondowe).

Parintaedje

• Groûlande

Mots vijhéns

• coixhant
• edjalant
• houreus

Ortografeyes

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

• groûlant : JMign

Ratournaedjes

edjalé

• Francès : glacial ^(fr), polaire ^(fr)