houreus
Etimolodjeye
candjîBodje « heure » (avou candjmint d’ voyale), avou l’ cawete « -eus ».
Addjectif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | houreus | |
femrin padrî | houreuse | houreuses |
femrin padvant | houreuse | houreusès |
houreus omrin
- (mot d’ meteyo) ki fwait houri les poys di froed, di peu.
- Les swerêyes estént bråmint pus houreuses— Guillaume Smal (fråze rifondowe).
- Dji so si froûleus ouy — Motî Haust (fråze rifondowe).
- I fwait houreus — Motî Forir (fråze rifondowe).
- Ki fwaiye clair ou bén trop houreus,
Si dj' vude ene botaye di nos vegnes,
Mi feme mi trouve pus amoureus. — Louis Lagauche, "L' inmant", (1947), Li briyolet, Tchanson d’on vî Hutwès, p. 143 (fråze rifondowe).
- ki hape åjheymint froed.
- Å tins ki dj' vikéve awoureus
Sol tere,
Dji reye et dji m' sins moens houreus
— Louis Lagauche, "Les belès-eures" (1928), p. 125 (fråze rifondowe). - Come ene biesse malåde avous les poys ki hourixhèt sol coir, Pouyasse rintere tot houreus e s' måjhone. — Albert Maquet (fråze rifondowe).
- Å tins ki dj' vikéve awoureus
Parintaedje
candjî- Loukîz a : « houri »
Sinonimeye
candjîSipårdaedje do mot
candjîOrtografeyes
candjîRatournaedjes
candjîSustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
houreus |
houreus omrin
- (mot d’ meteyo) tins groûlant (!!! a-z aveuri).
- I fåt esse côpeu d' troufe, taeyeu d' legne, distrîxheu,
Et saveur kidure e mås, mågré l' plouve et l' houreus.
Ene cope di foitès bayes atelêyes a l' eraire. — Marcel Launay (fråze rifondowe).
- I fåt esse côpeu d' troufe, taeyeu d' legne, distrîxheu,