Walon (Rifondou) candjî

Etimolodjeye candjî

Tayon-bodje latén « grunnire » (minme sinse), avou on ridaedje N/L, çou ki dene on mot avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.

Viebe candjî

groûler (v. sins coplemint) (1ire troke) (codjowaedje)

  1. (brut) fé on fond brut del goidje, sins disserer les dints.
    • On vént å monde, troes cwårt do tins E breyant ; on tchoûle et on tchoûle ; El vizaedje ratchitchî, on groûle ; Come s’ on n’ sereut djamåy contin. — « Malton », El Bourdon, 1, setimbe 1949, p. 5..
  2. (brut) fé on sourd mançant brut del goidje, tot djåzant do tchén, do liyon.
    • On-z atindeut nos boyeas ttafwaitmint vudes groûler disk’ åd dibout do tchmin. Noëlla Martin.
    • Et s’ i lyi prind d’ groûler télfeye Et d’ emonter avou l’ måle bijhe K’ ashofele do waeraxhe payis, I n’ lyi deure ki l’ valeur d’ ene brijhe. Henri Bragard, cåzant d’ l’ aiwe di Wårtchene.

Parintaedje candjî

Ortografeyes candjî

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes candjî

fé on brut ki vént d’ inte les dints
fé on sourd mançant brut del goidje, tot djåzant do tchén, do liyon
fé on sourd brut, po des sacwès