Etimolodjeye

candjî

Do viebe « fumer » avou l’ cawete « -ire ».

Prononçaedje

candjî
 

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
foumire foumires

foumire femrin

  1. gaz ki schape d' on feu.
    • Sol boird di Same, et pierdou dins l’ foumire, Vola Couyet, avou s’ clotchî crawieus. Jacques Bertrand (fråze rifondowe).
    • Deus côp par moes, dj’ a m’ rimpleye di vinaigue, èm goyî discrahyî, et dji n’ sai pus hote a cåze des foumires, dit-st i l’ cocmwår Claire Colonval (fråze rifondowe).
    • Popa aveut sayî co traze sôres di betchs di grawe divins des potêyes mins ele crexhént sot; ele ni polént viker a cåze des foumires Georges Alexis (fråze rifondowe).
    • Si bate årmêye conte årmêye n' est rén. Li picante odeur del poure, li foumire ki vs aveule, li brut ki vs estourdixh. On rçût s' daye ou on l' dene sins sepi...Dieudonné Salme, Li houlot (fråze rifondowe).
    • Et dj' ala vey adlé l' foumire
      Ki s' enairive foû do fornea;
      Des ptits moléns, des bleus navires,
      Riglatixhants so les tûleas
      Louis Lagauche, "Les belès-eures" (1928), p. 56 (fråze rifondowe).
Sinonimeye
candjî

Mots vijhéns

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
foumire