Etimolodjeye

candjî

Do viebe « espôrter », avou l’ cawete « -aedje ».

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
espôrtaedje espôrtaedjes

espôrtaedje omrin

  1. no d’ fijhaedje et no di çou k’ est fwait (accion et si adierça) do viebe «espôrter».
    • L' Iran, c' esteut cåzu l' seule cliyintele k' el Buro Marinov aveut ådfoû del Crimêye, et fé d' espôrtaedje Lucyin Mahin, Vera.

Sinonimeye

candjî

espôrtåcion;  Loukîz a : « espôrtåcion »

Ortografeyes

candjî
Li mot n’ est nén dins : C99, C106, E1, S0, R13

Ratournaedjes

candjî
evoyaedje di martchandeyes foû payis