edever
Etimolodjeye
candjîviebe fwait sol moirt bodje «deve» (må d' araedje) avou l’ betchete « e- » d’ ecloyaedje des viebes.
Prononçaedje
candjî- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : Prononçaedje a radjouter
- Ricepeures : ede·ver
Viebe
candjîedever (viebe å coplemint) (s’ eploye unicmint avou fé)
- araedjî, assoti.
- A çk’ i v’ plèt fé edever, ces djonnes la !
- Il ont stî fé edever l’ viye feme, et lyi dire ki les Almands estént co rivnous.
- I m’ fijheut ene miete edever avou ses « djonne ome »; par Diè ! dji n’ esteu pus on gamén ! — Lorint Hendschel (fråze rarindjeye).
- C’ esteut po fé edever les Sovietes, di ç’ vî tins la les bateus des Amerlotches. — Lucyin Mahin.