ecuriné
Etimolodjeye
candjîBodje « cur » avou l’ betchete « e- » d’ ecloyaedje avou l’ cawete « -iné »
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ɛ.kyː.ʀi.ne/ /ɛ.ky.ʀi.ne/ /ɛ.kyː.ʀi.niː/ /ɛ.kyː.ʀi.nɛ/ /a.kyː.ʀi.ne/ /a.kyː.ʀi.nɛ/; miersipepieuzmint e l’ notule ALW 5.158 .
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ɛ.kyː.ʀi.ne/
- Ricepeures : ecu·ri·né
Pårticipe erirece
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | ecuriné | ecurinés |
femrin | ecurinêye | ecurinêyes |
Addjectif
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | ecuriné | ecurinés |
femrin padrî | ecurinêye | ecurinêyes |
femrin padvant | ecurinêye | ecurinêyès |
- plin di placantès mannestés.
- (Mi franwal lidjwès) est ecuriné, flairant, télmint k’ il a siervou. Vos n’ l’ aduzrîz ddja avou des ecnêyes ! — François Nyns (fråze rifondowe).
Sinonimeye
candjîecuré, ecrassî, edaglé, maxhuré; miersipepieuzmint e l’ notule ALW 5.158 ; Loukîz a : « mannet »