Etimolodjeye

candjî

Tayon-bodje latén « gingiva » (djincive) (avou acmaxhadje do bodje « djonde »), avou l’ cawete « -reye » (etimolodjeye nén acertinêye).

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
djindreye djindreyes

djindreye femrin (pus sovint eployî å pluriyal)

  1. (antomeye) oxhea del tiesse ki poite les dints, avou les fenès peas k' i gn a dsu, divins l' boke.
  2. (tecnolodjeye) pîce d' ene machene ki broye ou ressere ene sacwè.
    • L' ome a ddja rpris l' mônêye et l' a leyî goter
      E tour ki fwait l' farene. C' est fini do pôve xho;
      On nel rivoerè måy. Inte ses djindreyes di pire,
      l' usteye el tént dedja. Vo l' la broyî, molou Henri Simon, divins Li pan do Bon Diu (lijhåve so Wikisourd) (fråze rifondowe).

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : E1

Ratournaedjes

candjî
oxhea del tiesse po broyî l' amagnî, et les fenès peas k' i gn a dsu
pîce mecanike ki broye ou ressere