djaeyî

Walon (Rifondou)

Dobès rfondowes

djaeyî

gaeyî

Etimolodjeye

Bodje «djaeye» avou l’ cawete « -î »

Prononçaedje

Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.

Sustantif

singulî	pluriyal
djaeyî	djaeyîs

djaeyî omrin

1. (åbe) åbe ås djaeyes, e sincieus latén :

   Juglans regia.

   • Li gamén aveut toumé djus do djaeyî.
   • Come li djaeyî k' a-st ahouté mi efance,La, dvant m' måjhone et k' mes peres ont planté ;
     Dj' a fwait m' crexhince påjhûle e li dseulance
     Del noere Ådene k' on-z a dedja tant tchanté. — Louis Lagauche, "L' inmant", (1947), Li tchanson d’ l’aveûle, p. 154 (fråze rifondowe).

Sinonimeye

• noyî

Ortografeyes

Loukîz a : « gaeyî »

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

• djèyî : E1, E21, E34

Li mot n’ est nén dins : R13

Ratournaedjes

åbe ås djaeyes

• Francès : noyer ^(fr)

Waitîz eto

Lijhoz l’ årtike djaeyî so Wikipedia