distchaire
Etimolodjeye
candjîDo viebe « tchaire », avou l’ betchete « dis- » des viebes
Viebe
candjîdistchaire (v. sins coplemint)
- tchaire a on livea pus bas k' ça esteut, tot cåzant d' ene sakî ou d' ene sacwè.
- (pus stroetmint) divni pus flåwe (ene sakî ou ene sacwè), pus vî, deperi.
- I m' shonne k' ele distchait; t' as veu ses royes — Émile Lempereur (fråze rifondowe).
- Nosse malåde, i distchait tot doûçmint. — D.T.W.
- Il a bråmint distcheyou dispoy li moirt di ses parints. — D.T.W.
- On voet k' il est fayé, i distchait d' djoû-z e djoû. — D.T.W.
- Li feu distchait, metoz ene paltêye. — D.T.W.
- baxhî, discrexhe.
- tot cåzant d' on likide, divni pus clér, si rapurer paski les barbôjhes et les mannestés å dvins toumèt dins l' fond et k' c' est leu pwèd les cåzes.
- Li sope distchait. — Motî Gilliard (fråze rifondowe).
- Les mannetès aiwes distchaiynut dins l' corote. — Motî Gilliard (fråze rifondowe).
- Les boteyes di vén distchairont ene miete å côp. — Motî Gilliard (fråze rifondowe).
- Leyî distchaire on té. — D.T.W.
Parintaedje
candjîdistcheyaedje, distcheyance, distchaiymints
Ortografeyes
candjîRatournaedjes
candjîdivni pus flåw, pus vî...
- Francès : dépérir (fr), s'affaiblir (fr)
si rapurer
- Francès : se décanter (fr), se clarifier (fr)