Etimolodjeye

candjî

Shûte des mots : « di » + « bon » + « cour », lu-minme calcaedje do francès « de bon cœur ».

Advierbire

candjî

di bon cour (nén candjåve)

  1. avou plaijhi sins rén dmander d' pus.
    • Di bon cour, i s’ mete a l’ ovraedje,
      […]Vijhnant divins les coines et les trôs. Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.192, “In’ Eximpe à sûre” (fråze rifondowe).
    • Schoûtez, camaeråde Kinåve, dji so vnou cial di bon cour.Henri Simon, "Janète" (1911), (eplaidaedje da Jean Haust di 1936), p.157 (fråze rifondowe).
    • Mins tot si rpåye. Mi prumî côp di spale
      Et tos les ôtes ki dj' dene di bon cour,
      Sont bén må rçûs ; ca po fé tere ewale
      Li rowe si rvindje adon m' rihene a s' tour. Louis Lagauche, "L' inmant", Li tchanson del Mouze, (1947), p. 108 (fråze rifondowe).
    • Ele apougne l' ovraedje di bon cour. Jean Bosly, ratournant L' imitåcion d' Djezus-Cri (fråze rifondowe).

Ratournaedjes

candjî
avou plaijhi sins rén dmander d' pus