coyirêye
Etimolodjeye
candjîBodje « coyire » avou l’ cawete « -êye ».
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
coyirêye | coyirêyes |
coyirêye femrin
- (no d’ contnou) çou k’ gn a dins on coyî.
- Aviè ût eures, i dismantchive troes grossès coyirêyes di subtil cafè dins l’ bolante aiwe. — LMVer.