coûsse

Loukîz eto : cousse.

Walon (Rifondou)

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « coûsse », el pout stitchî vaici.

singulî	pluriyal
coûsse	coûsses

coûsse femrin

lûte po kî çk’ irè l’ pus rade.
- Li toirtowe å live : al fén del coûsse
  Cwè frîz si, come mi, vos poitrîz on pezant covra ? — Joseph Bily (fråze rifondowe).
(pa stindaedje do sinse) (sovint eployî avou l' divancete « a ») lûte po tolminme cwè.
- C' est paski l' vicåreye n' est måy k' ene coûsse ås çanses ;
  Cicial saetche so s' molén, cila cwirt a fé s' tchet— Louis Lagauche, "L' inmant", Å neûr payîs dè l’ hoye, (1947), p. 130 (fråze rifondowe).
voyaedje.
- I roveye tot po vni schoûter,
  Les ptits flots d’ årdjint barboter,
  Ki shuvèt påjhûlmint leu coûsse— Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.15, “Li Pèheu à l’Vège” (fråze rifondowe).
- C’ esteut ene sitoele ki vneut d’ fini s’ coûsse et k’ aveut kiyî l’ cir. — Guillaume Smal (fråze rifondowe).
pluriyal fijhaedje d' aler atchter al botike.
- Mi feme vôreut bén ki dji freu les coûsses avou leye. — Paul-Henri Thomsin, ratourtnant Tchantchès, c'èst po rîre, 2023, p.38 (fråze rifondowe).

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

coûsse