ci-cial
Etimolodjeye
candjîAplacaedje di : « ci » + « cial »
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /si.ʃal/ /sɪ.ʃal/ (minme prononçaedje pattavå)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /si.ʃal/
- Ricepeures : ci·-cial
Prono d’ mostraedje
candjîsingulî | pluriyal | |
---|---|---|
omrin | ci-cial | ces-cial |
femrin | cisse-cial | cesses-cial |
ci-cial femrin
- po mostrer et replaecî on femrin no singulî (biesse, djin, sacwè) k' est djondant.
- Ele houke tot bas ene posteure di croye k' est tot près d' on moton k' a l' cawe djus, si bas ki ci-cial ni l' etind nén. — Joseph Vrindts, « Li pope d'Anvers » (1896), p.6 (fråze rifondowe).
- Mins po ci-cial, paret, fårè k’ vos metexhe les pôces. — Henri Simon, « Janète » 1911, (eplaidaedje da Jean Haust di 1936), p.122 (fråze rifondowe).
- C' est paski l' vicåreye n' est måy k' ene coûsse ås çanses ;
Ci-cial saetche so s' molén, ci-la cwirt a fé s' tchet. — Louis Lagauche, "L' inmant", Å neûr payîs dè l’ hoye, (1947), p. 130 (fråze rifondowe).
Contråve
candjîSipårdaedje do mot
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
- ci-chal / cisse-chal : E1