catoû
Etimolodjeye
candjîBodje « toû » avou l’ betchete « ca- ».
Prononçaedje
candjî- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ka.tuː/ /ka.ˈtuːʀ/
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ka.tuː/
- Ricepeures : ca·toû
Sustantif
candjîsingulî | pluriyal |
---|---|
catoû | catoûs |
catoû omrin (pus sovint eployî å pluriyal)
- fijhaedje di s' schåyî do tchimwin direk.
- Qui nos mine sovint pa tos catoûs, èwou qu'I nos vout— Auguste Laloux, Li ptit Bert.
Ratourneures
candjî- Des toûs et des catoûs : des tournicaedjes, sins ariver a çou k’ on vout.
- Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.
Sinonimeye
candjîOrtografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
- catoû : R12