cårmane
-
Ene cårmane.
Etimolodjeye
candjîCalcaedje do flamind « karreman » (tchertî), a pårti d’i l’ elipe « tcherete di karreman ».
Sustantif
candjîcårmane femrin
- longowe tcherete pol four.
- Nos copelrans les tchvås po ratcheryî les pezantès cårmanes, å cina — Joseph Lahaye (fråze rifondowe).
- F. charrette.
- cårmane di cinsî : cårmane avou des rujhales.
- I s' riveyeut ashiou sol passete del cårmane di cinsî k' amoennéve al cure les pôvès ahesses di s' manaedje — Jean-Pierre Dumont (fråze rifondowe).
- A ç’ moumint la, divant 1940, c’ esteut des pazeas djusse lådjes assez po leyî l’ passaedje ås cårmanes di cinsî et ås hiedes di vatches (J. Lebois).
- On dit eto: tcherete ås schåles.
- cårmane di cotlî : cårmane avou des plantchtés costés.
- tchertêye.
- F. charretée.