Etimolodjeye

candjî

Do vî francès « estage ».

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
astaedje astaedjes

astaedje omrin

  1. livea d’ on bastimint, d’ ene hôte måjhone, d’ on bildigne wice k’ i gn a des tchambes, des cwårtîs.
    • On est trop vite moirt et, sins gåyotaedje,
      C’ est la k’ onk comme l’ ôte on n’ a k’ èn astaedje !. Jean Bury, Joyeux rèspleus (1899), "L’awoureux Colas" (fråze rifondowe).
    • I dmorèt dins on vî cwårtî, å troejhinme astaedje d’ ene pôve måjhone Paul-Henri Thomsin (fråze rifondowe).

Mots vijhéns

candjî

Ortografeyes

candjî
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

candjî
astaedje