Etimolodjeye

candjî

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « afut », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

candjî

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
afut afuts

afut omrin

  1. (tchesse) moumint k’ on ratind, estant muchyî, po touwer ene biesse, tot cåzant d’ on tchesseu, d’ on tchet ås soris evnd.

Parintaedje

candjî

Sinonimeye

candjî

Ratournaedjes

candjî
afut

Etimolodjeye

candjî

Bodje vî francès « affeul » (sopoirt do canon).

Sustantif

candjî
singulî pluriyal
afut afuts

afut omrin

  1. (mot d’ militaire), (åre) betchete d' on canon.
    • Et on va, djoyeus, fir, binåjhe, li saetch ås rins, et l’ fizik so li spale, tot tchantant les tchansons ki l’ pus malén del binde foirdjêye, ashiou so l’ afut d’ on canon… Joseph Mignolet, « Al Bèle Fontinne », comèdèye di treûs akes, 1924, p.12-13 (fråze rifondowe).