advini
Viebe
candjîadvini (v. sins djin) (5inme troke) (codjowaedje)
- si passer, ariver.
- On n' sait måy çou ki pout advini. — D.T.W.
- Advénxhe çou k' i vout! — D.T.W.
- Divins çoula, puski li pus a plinde, c' est mi,
Dji mete al wåde di Diè çou k' i pout advini. — André Delchef, Bultén del Societé d' Lidje, Bulletin de 1858, «Li galant de l'siervante», p.79 (fråze rifondowe). - C' est todi cåze di mi ki çoula e-st advinou. — Henri Simon, "Janète" (1911), eplaidaedje da Jean Haust di 1936), p.151 (fråze rifondowe).
- amoenner on rezultat
Ortografeyes
candjîAprès 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :